دسته بندی مقالات:

ازدواج

ازدواج

افسردگی

افسردگی

اضطراب

اضطراب

استرس

استرس

خشم

خشم

کودکان

کودکان

نوجوانان

نوجوانان

خودشناسی

خودشناسی

عزت نفس

عزت نفس

رزرو مشاوره آنلاین

جهت دریافت مشاوره، وارد بخش رزرو مشاوره شوید.

استرس یکی از جدی‌ترین عوامل برهم‌زننده تعادل ذهن و بدن است؛ عاملی که اگر کنترل نشود، به رفتارهای نادرست و مخربی مانند پرخوری عصبی منجر می‌شود. بسیاری از افراد زمانی که تحت فشار روحی قرار می‌گیرند، ناخواسته سراغ غذا می‌روند؛ حتی زمانی که واقعاً گرسنه نیستند. این رفتار فقط یک عادت ساده نیست؛ یک واکنش بی‌صدا اما عمیق بین ذهن، هورمون‌ها و احساسات است.

در واقع، پرخوری عصبی نوعی تلاش ناخودآگاه برای آرام‌کردن بدن در برابر استرس است، اما نتیجه نهایی معمولاً احساس سنگینی، پشیمانی، بی‌حوصلگی و حتی افزایش استرسِ بیشتر است. در این مقاله بررسی می‌کنیم که چرا استرس ما را به سمت خوردن بیش از حد هدایت می‌کند و چگونه می‌توان این چرخه را مدیریت کرد.


استرس چگونه باعث پرخوری می‌شود؟

۱. افزایش هورمون کورتیزول

وقتی استرس داریم، بدن کورتیزول ترشح می‌کند. این هورمون به‌طور مستقیم باعث افزایش اشتها می‌شود و تمایل عجیبی به غذاهای چرب، شیرین و نمکی ایجاد می‌کند.

۲. تلاش مغز برای ایجاد آرامش فوری

غذا، مخصوصاً شیرینی و کربوهیدرات، باعث ترشح دوپامین می‌شود؛ هورمون لذت. مغز هنگام استرس، برای رهایی سریع از تنش، ما را به سمت غذاهای لذت‌بخش سوق می‌دهد.

۳. خوردن به‌عنوان راه فرار از احساسات

بعضی افراد از غذا به‌عنوان «سرپوشی برای احساسات» استفاده می‌کنند. وقتی ناراحت یا مضطرب‌اند، خوردن باعث می‌شود برای مدتی کوتاه احساسات ناخوشایندشان را فراموش کنند.

۴. به‌هم خوردن چرخه خواب

استرس خواب را مختل می‌کند و کم‌خوابی به‌طور طبیعی اشتها را بالا می‌برد. سطح هورمون گرلین (هورمون گرسنگی) زیاد و سطح لپتین (هورمون سیری) کم می‌شود.

۵. کاهش تصمیم‌گیری منطقی

وقتی ذهن درگیر استرس می‌شود، قدرت انتخاب‌کردن کاهش می‌یابد. در این حالت بیشتر به سراغ غذاهای راحت و فوری می‌رویم، نه انتخاب‌های سالم.


نشانه‌های پرخوری ناشی از استرس

اگر این موارد را تجربه می‌کنید، احتمالاً دچار پرخوری عصبی هستید:

  • خوردن در حالی که گرسنه نیستید

  • تمایل شدید و ناگهانی به خوردن غذاهای خاص (مثل شیرینی، فست‌فود یا تنقلات)

  • خوردن سریع و بدون توجه

  • حس پشیمانی یا احساس گناه بعد از غذا خوردن

  • خوردن هنگام تنهایی یا زمانی که هیجان منفی دارید

  • استفاده از غذا برای آرام‌شدن

اگر این نشانه‌ها چندبار در هفته تکرار ‌شود، باید جدی‌تر به آن توجه کنید.


چرا پرخوری عصبی مشکل‌ساز است؟

پرخوری ناشی از استرس فقط اضافه‌وزن ایجاد نمی‌کند؛ بلکه پیامدهای روانی هم دارد:

  • کاهش اعتمادبه‌نفس

  • اختلال در تصویر ذهنی از بدن

  • افزایش اضطراب به خاطر احساس گناه

  • بی‌نظمی در خواب

  • افت انرژی و انگیزه

  • وابستگی هیجانی به غذا

چرخه‌ای که شکل می‌گیرد معمولاً این‌گونه است:
استرس → پرخوری → احساس گناه → استرس بیشتر → پرخوری بیشتر

برای خروج از این چرخه باید رفتارهای جدید و سالم را جایگزین کرد.


چگونه پرخوری ناشی از استرس را کنترل کنیم؟

در ادامه مهم‌ترین و کاربردی‌ترین راهکارها را می‌خوانی؛ راهکارهایی که واقعاً جواب می‌دهند و قابل اجرا هستند:


۱. تشخیص نقطه محرک (Trigger)

اولین قدم این است که بفهمید چه زمانی استرس باعث می‌شود سراغ غذا بروید.

برای این کار:

  • روزی چند دقیقه بنشینید و زمان‌های پرخوری را یادداشت کنید.

  • ببینید قبل از خوردن چه احساسی داشتید؟ عصبی؟ خسته؟ بی‌حوصله؟ تنها؟

  • آیا یک اتفاق خاص باعثش شد؟ (بحث، فشار کاری، نگرانی مالی و…)

وقتی «نقطه تحریک» را پیدا کنید، می‌توانید راهکاری مناسب برای همان احساس جایگزین کنید.


۲. استفاده از تکنیک توقف ۵ دقیقه‌ای

هر زمان حس کردید ناگهان به سراغ خوردن می‌روید، ۵ دقیقه مکث کنید.

در این ۵ دقیقه:

  • ۱۰ نفس عمیق بکشید

  • یک لیوان آب بخورید

  • از موقعیت فاصله بگیرید

۹۰٪ میل‌های هیجانی به غذا پس از چند دقیقه فروکش می‌کنند.


۳. جایگزین‌های آرام‌سازی فوری

به‌جای خوردن، یک فعالیت ساده که در چند دقیقه حالتان را بهتر کند انجام دهید:

  • پیاده‌روی کوتاه

  • گوش دادن به موسیقی

  • تماس با یک دوست

  • نوشیدن چای آرام‌بخش

  • مدیتیشن کوتاه

  • نوشتن احساسات

این جایگزین‌ها به مغز یاد می‌دهند بدون غذا هم می‌تواند آرام شود.


۴. تغذیه منظم و سالم

پرخوری عصبی بیشتر در افرادی دیده می‌شود که:

  • صبحانه نمی‌خورند

  • وعده‌های غذایی نامنظم دارند

  • میان‌وعده سالم ندارند

بدنِ گرسنه بیشتر مستعد پرخوری عصبی است.
وعده‌های منظم، سبزیجات، پروتئین، غلات کامل و میوه‌ها سطح قند خون را ثابت نگه می‌دارند و جلوی هوس‌های ناگهانی را می‌گیرند.


۵. خواب کافی

خواب کم باعث افزایش اشتها و میل به غذاهای شیرین می‌شود.
با داشتن ۷ تا ۸ ساعت خواب، هم هورمون‌ها تنظیم می‌شوند و هم استرس کاهش می‌یابد.


۶. نوشیدن آب کافی

خیلی از افراد احساس تشنگی را با گرسنگی اشتباه می‌گیرند. همیشه قبل از خوردن چیزی یک لیوان آب بنوشید. این کار اشتهای عصبی را کم می‌کند.


۷. کاهش مصرف کافئین

کافئین زیاد سطح اضطراب را بالا می‌برد و احتمال پرخوری را بیشتر می‌کند.
قهوه را محدود کنید و بیشتر از چای‌های گیاهی استفاده کنید.


۸. پاک‌سازی محیط از محرک‌ها

اگر در خانه خوراکی‌هایی مثل چیپس، شیرینی یا شکلات زیاد دارید، هنگام استرس به احتمال زیاد سراغ آنها می‌روید.
مغز در شرایط اضطراب به دنبال «راحت‌ترین منبع لذت» می‌گردد.

راهکار:
خوراکی‌های ناسالم را کمتر بخرید و میان‌وعده‌های سالم همیشه در دسترس داشته باشید.


۹. استفاده از تکنیک غذا خوردن آگاهانه (Mindful Eating)

چند نکته مهم:

  • در حال غذا خوردن تلویزیون یا موبایل خاموش باشد

  • هر لقمه را کامل بجوید

  • سرعت خوردن را کاهش دهید

  • به مزه و بافت غذا توجه کنید

  • وسط وعده چند لحظه مکث کنید

این تکنیک باعث می‌شود مغز پیام «سیری» را سریع‌تر دریافت کند.


۱۰. ورزش منظم

ورزش یکی از قوی‌ترین ضد‌استرس‌های طبیعی است.
تنها ۳۰ دقیقه پیاده‌روی در روز می‌تواند هورمون‌های استرس را کم کند و هوس خوردن را کاهش دهد.


۱۱. نوشتن احساسات و تخلیه ذهن

نوشتن یکی از ساده‌ترین اما مؤثرترین روش‌های مدیریت استرس است.

وقتی احساس تنش دارید:

  • یک دفتر بردارید

  • هرچه در ذهن دارید بدون سانسور بنویسید

  • نگذارید احساسات در سینه بماند

این کار فشار روانی را پایین می‌آورد و احتمال پرخوری را کم می‌کند.


۱۲. کار با ریشه استرس

برای مدیریت پرخوری، باید ریشه استرس را هم پیدا کرد:

  • فشار کاری

  • مشکلات عاطفی

  • تعارض خانوادگی

  • نگرانی مالی

  • خستگی

  • یا تنهایی

اگر استرس مزمن دارید، مشاوره روان‌شناسی کمک بسیار زیادی می‌کند.


نتیجه‌گیری

پرخوری ناشی از استرس یک رفتار معمول اما قابل کنترل است. رابطه استرس و خوردن بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم به هم گره خورده است؛ بدن با خوردن تلاش می‌کند زنگ خطر استرس را خاموش کند، اما این راه‌حل موقتی است. برای تغییر رفتار، باید هم استرس را مدیریت کرد و هم با تکنیک‌های ساده، مسیر پرخوری عصبی را قطع کرد.

اگر این چرخه را بشناسیم و راهکارهای جایگزین را به‌درستی اجرا کنیم، نه‌تنها پرخوری کم می‌شود، بلکه ذهن آرام‌تر، انرژی بیشتر و سلامت روانی بهتری تجربه خواهیم کرد.

نویسنده مقاله: دکـتر سعید علوی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای نظر دادن کلیک کنید